107
106
Ετήσιες Οικονομικές Καταστάσεις
αξία μεταξύ της λογιστικής αξίας τους αμέσως πριν την ταξινόμησή
τους ως κρατούμενα προς πώληση, και την εύλογή τους αξία μείον
το κόστος πώλησης. Τα περιουσιακά στοιχεία που ταξινομούνται
ως “κρατούμενα προς πώληση” δεν υπόκεινται σε απόσβεση. Το
κέρδος ή η ζημία που προκύπτει από την πώληση και επανεκτίμηση
των “κρατουμένων προς πώληση” περιουσιακών στοιχείων
συμπεριλαμβάνεται στα “άλλα έσοδα” και “άλλα έξοδα”, αντίστοιχα,
στην κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσης
3.17 Μετοχικό κεφάλαιο
Έξοδα τα οποία πραγματοποιήθηκαν για την έκδοση μετοχών
εμφανίζονται μετά την αφαίρεση του σχετικού φόρου εισοδήματος,
σε μείωση του προϊόντος της έκδοσης. Τα έξοδα τα οποία
σχετίζονται με την έκδοση μετοχών για την απόκτηση επιχειρήσεων
περιλαμβάνονται στο κόστος κτήσεως της επιχειρήσεως που
αποκτάται. Κατά την απόκτηση ιδίων μετοχών, το καταβληθέν τίµηµα,
συµπεριλαµβανοµένων και των σχετικών δαπανών, απεικονίζεται
μειωτικά των ιδίων κεφαλαίων σε ιδιαίτερο “Αποθεματικό Ιδίων
Μετοχών”.
Οι Ίδιες Μετοχές δεν ενσωματώνουν δικαιώματα ψήφου. Οι Ίδιες
Μετοχές θυγατρικών εταιρειών του Ομίλου (οι οποίες δεν αφορούν
μετοχές της μητρικής εταιρείας) αντιμετωπίζονται στον Όμιλο ως
διαθέσιμα προς πώληση περιουσιακά στοιχεία.
3.18 Φορολογία εισοδήματος
& αναβαλλόμενος φόρος
Ηεπιβάρυνση τηςπεριόδουμεφόρους εισοδήματοςαποτελείται από
τους τρέχοντες φόρους και τους αναβαλλόμενους φόρους, δηλαδή
τους φόρους ή τις φορολογικές ελαφρύνσεις που σχετίζονται με τα
οικονομικά οφέλη που προκύπτουν στην περίοδο αλλά έχουν ήδη
καταλογιστεί ή θα καταλογιστούν από τις φορολογικές αρχές σε
διαφορετικές περιόδους. Ο φόρος εισοδήματος αναγνωρίζεται στον
λογαριασμό των αποτελεσμάτων της περιόδου, εκτός του φόρου
εκείνου που αφορά συναλλαγές που καταχωρήθηκαν απευθείας
στα ίδια κεφάλαια, στην οποία περίπτωση καταχωρείται απευθείας,
κατά ανάλογο τρόπο, στα ίδια κεφάλαια.
Οι
τρέχοντες
φόροι
εισοδήματος
περιλαμβάνουν
τις
βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις ή και απαιτήσεις προς τις
δημοσιονομικές αρχές που σχετίζονται με τους πληρωτέους
φόρους επί του φορολογητέου εισοδήματος της περιόδου και οι
τυχόν πρόσθετοι φόροι εισοδήματος που αφορούν προηγούμενες
χρήσεις.
Οι τρέχοντες φόροι επιμετρώνται σύμφωνα με τους φορολογικούς
συντελεστές και τους φορολογικούς νόμους που εφαρμόζονται
στις διαχειριστικές περιόδους με τις οποίες σχετίζονται, βασιζόμενα
στο φορολογητέο κέρδος για το έτος. Όλες οι αλλαγές στα
βραχυπρόθεσμα φορολογικά στοιχεία του ενεργητικού ή τις
υποχρεώσεις αναγνωρίζονται σαν μέρος των φορολογικών εξόδων
στην κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσης.
Ο αναβαλλόμενος φόρος εισοδήματος
προσδιορίζεται με την μέθοδο της
υποχρέωσης που προκύπτει από τις
προσωρινές διαφορές μεταξύ της
λογιστικής αξίας και της φορολογικής
βάσης των στοιχείων του ενεργητικού
και των υποχρεώσεων. Αναβαλλόμενος
φόρος εισοδήματος δεν λογίζεται εάν
προκύπτει από την αρχική αναγνώριση
στοιχείου ενεργητικού ή παθητικού
σε συναλλαγή, εκτός επιχειρηματικής
συνένωσης, η οποία όταν έγινε η
συναλλαγή δεν επηρέασε ούτε το
λογιστικό ούτε το φορολογικό κέρδος ή
ζημία.
Οι
αναβαλλόμενες
φορολογικές
απαιτήσεις και υποχρεώσεις αποτιμώνται
με βάση τους φορολογικούς συντελεστές
που αναμένεται να εφαρμοστούν στην
περίοδο κατά την οποία θα διακανονιστεί
η απαίτηση ή η υποχρέωση, λαμβάνοντας
υπόψη τους φορολογικούς συντελεστές
(και φορολογικούς νόμους) που έχουν
τεθεί σε ισχύ ή ουσιαστικά ισχύουν
μέχρι την ημερομηνία του Ισολογισμού.
Σε περίπτωση αδυναμίας σαφούς
προσδιορισμού του χρόνου αναστροφής
των προσωρινών διαφορών εφαρμόζεται
ο φορολογικός συντελεστής που ισχύει
κατά την επόμενη της ημερομηνίας του
ισολογισμού χρήση.
Οι
αναβαλλόμενες
φορολογικές
απαιτήσεις
αναγνωρίζονται
κατά
την έκταση στην οποία θα υπάρξει
μελλοντικό φορολογητέο κέρδος για
την χρησιμοποίηση της προσωρινής
διαφοράς
που
δημιουργεί
την
αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση.
Ο αναβαλλόμενος φόρος εισοδήματος
αναγνωρίζεται για τις προσωρινές
διαφορές
που
προκύπτουν
από
επενδύσεις
σε
θυγατρικές
και
συνδεδεμένες επιχειρήσεις, με εξαίρεση
την περίπτωση που η αναστροφή των
προσωρινών διαφορών ελέγχεται από τον
Όμιλο και είναι πιθανό ότι οι προσωρινές
διαφορές δεν θα αναστραφούν στο
προβλεπτό μέλλον.
Οι
περισσότερες
αλλαγές
στις
αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις
ή υποχρεώσεις αναγνωρίζονται σαν ένα
κομμάτι των φορολογικών εξόδων στην
κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσης.
Μόνο αυτές οι μεταβολές στα στοιχεία
του ενεργητικού ή τις υποχρεώσεις που
επηρεάζουν τις προσωρινές διαφορές
αναγνωρίζονται κατευθείαν στα ίδια κεφάλαια του Ομίλου,
όπωςηεπανεκτίμησητηςαξίαςτηςακίνητηςπεριουσίας, έχουν
ως αποτέλεσμα την σχετική αλλαγή στις αναβαλλόμενες
φορολογικές απαιτήσεις ή υποχρεώσεις να χρεώνεται έναντι
του σχετικού λογαριασμού της καθαρής θέσης.
3.19 Παροχές στο προσωπικό
Βραχυπρόθεσμες παροχές:
Οι βραχυπρόθεσμες παροχές
προς τους εργαζομένους (εκτός από παροχές λήξης της
εργασιακής σχέσης) σε χρήμα και σε είδος αναγνωρίζονται ως
έξοδο όταν καθίστανται δεδουλευμένες. Τυχόν ανεξόφλητο
ποσό καταχωρείται ως υποχρέωση, ενώ σε περίπτωση που
το ποσό που ήδη καταβλήθηκε υπερβαίνει το ποσό των
παροχών, η επιχείρηση αναγνωρίζει το υπερβάλλον ποσό
ως στοιχείο του ενεργητικού της (προπληρωθέν έξοδο) μόνο
κατά την έκταση που η προπληρωμή θα οδηγήσει σε μείωση
μελλοντικών πληρωμών ή σε επιστροφή.
Παροχές μετά την έξοδο από την υπηρεσία: Οι παροχές
μετά την λήξη της απασχόλησης περιλαμβάνουν συντάξεις
ή άλλες παροχές (ασφάλειες ζωής και ιατρική περίθαλψη)
που παρέχει η επιχείρηση μετά την λήξη της απασχόλησης,
ως αντάλλαγμα της υπηρεσίας των εργαζομένων. Συνεπώς
περιλαμβάνουν
τόσο
προγράμματα
καθορισμένων
εισφορών όσο και προγράμματα καθορισμένων παροχών.
Το δεδουλευμένο κόστος των προγραμμάτων καθορισμένων
εισφορών καταχωρείται ως έξοδο στην περίοδο που αφορά.
• Πρόγραμμα καθορισμένων εισφορών
Με βάση το πρόγραμμα καθορισμένων εισφορών, η
υποχρέωση της επιχείρησης (νομική ή τεκμαρτή) περιορίζεται
στο ποσό που έχει συμφωνηθεί να συνεισφέρει στον φορέα
(π.χ. ταμείο) που διαχειρίζεται τις εισφορές και χορηγεί τις
παροχές. Συνεπώς το ποσό των παροχών που θα λάβει ο
εργαζόμενος προσδιορίζεται από το ποσό που καταβάλλει η
επιχείρηση (ή και ο εργαζόμενος) και από τις καταβληθείσες
επενδύσεις των εισφορών αυτών.
Η πληρωτέα εισφορά από την επιχείρηση σε ένα πρόγραμμα
καθορισμένων εισφορών, αναγνωρίζεται είτε ως μία
υποχρέωση μετά και την αφαίρεση της εισφοράς που
καταβλήθηκε, είτε ως ένα έξοδο.
• Πρόγραμμα καθορισμένων παροχών
Η υποχρέωση που καταχωρείται στον ισολογισμό για τα
προγράμματα καθορισμένων παροχών αποτελεί την παρούσα
αξία της υποχρέωσης για την καθορισμένη παροχή μείον την
εύλογη αξία των στοιχείων του ενεργητικού του προγράμματος
(εάν υπάρχουν) και τις μεταβολές που προκύπτουν από
οποιοδήποτε αναλογιστικό κέρδος ή ζημία και το κόστος
της προϋπηρεσίας. Η δέσμευση της καθορισμένης παροχής
υπολογίζεται ετησίως από ανεξάρτητο αναλογιστή με
την χρήση της μεθόδου της προβεβλημένης πιστωτικής
μονάδος (projected unit credit method). Για την προεξόφληση
χρησιμοποιείται το επιτόκιο των μακροπροθέσμων ομολόγων
του Ελληνικού Δημοσίου.
Τα αναλογιστικά κέρδη και οι ζημίες
είναι στοιχεία της υποχρέωσης της
παροχής της επιχείρησης, όσο και του
εξόδου το οποίο θα αναγνωριστεί στα
αποτελέσματα. Αυτά που προκύπτουν
από τις προσαρμογές με βάση τα ιστορικά
δεδομένα και είναι πάνω ή κάτω από το
περιθώριο του 10% της σωρευμένης
υποχρέωσης,
καταχωρούνται
στα
αποτελέσματα μέσα στον αναμενόμενο
μέσο
ασφαλιστικό
χρόνο
των
συμμετεχόντων στο πρόγραμμα. Το
κόστος προϋπηρεσίας αναγνωρίζεται
άμεσα στα αποτελέσματα με εξαίρεση
την περίπτωση που οι μεταβολές του
προγράμματος εξαρτώνται από τον
εναπομένοντα χρόνο υπηρεσίας των
εργαζομένων. Στην περίπτωση αυτή το
κόστος προϋπηρεσίας καταχωρείται στα
αποτελέσματα με την σταθερή μέθοδο
μέσα στην περίοδο ωρίμανσης.
Παροχές τερματισμού της
απασχόλησης:
Οι παροχές λόγω λήξης της εργασιακής
σχέσης
καταβάλλονται
όταν
οι
εργαζόμενοι αποχωρούν πριν την
ημερομηνία
συνταξιοδοτήσεως.
Ο
Όμιλος καταχωρεί αυτές τις παροχές
όταν δεσμεύεται, είτε όταν τερματίζει την
απασχόληση υπαρχόντων εργαζομένων
σύμφωνα με ένα λεπτομερές πρόγραμμα
για το οποίο δεν υπάρχει πιθανότητα
απόσυρσης, είτε όταν προσφέρει αυτές
τις παροχές ως κίνητρο για εκούσια
(εθελουσία) αποχώρηση. Όταν οι
παροχές αυτές καθίστανται πληρωτέες
σε περιόδους πέρα των δώδεκα μηνών
από ημερομηνία του Ισολογισμού, τότε
θα πρέπει να προεξοφλούνται με βάση
τις αποδόσεις των υψηλής ποιότητας
εταιρικών ομολόγων ή των κρατικών
ομολόγων.
Στην περίπτωση μίας προσφοράς που
γίνεται για να ενθαρρύνει την εθελουσία
αποχώρηση, η αποτίμηση των παροχών
λήξης της εργασιακής σχέσης πρέπει να
βασίζεται στον αριθμό των εργαζομένων
που αναμένεται να δεχτούν την
προσφορά.
Στην
περίπτωση
τερματισμού
απασχόλησης που υπάρχει αδυναμία
προσδιορισμού των εργαζομένων που
θα κάνουν χρήση αυτών των παροχών,
δεν γίνεται λογιστικοποίηση αλλά
γνωστοποίηση αυτών ως ενδεχόμενη
υποχρέωση.
